Vandaag een kleine mijlpaal: 2 maanden onderweg, en tegelijkertijd nog 1 maand te gaan in Barjols. Aan de ene kant vliegt de tijd en aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik hier al een half jaar zit.
Van Esther kreeg ik precies vandaag een kaartje met de tekst “The best thing you can do, is to get very good at being you“.Als steun voor de laatste maand in Frankrijk. Heel lief.
Vanochtend ben ik vroeg gaan wandelen, het is gewoon te warm om het op de dag te doen. Daarna nog wat opgezocht over de brand van gisteren. Het was inderdaad in het nieuws, zie krantenbericht.Natuurlijk ben ik met het krantenbericht aan het vertalen geslagen, zie hier mijn poging:
Barjols: brand verwoest 10 hectare bos
Langs de Chemin de Verdière kijken de bewoners naar de ballet van vliegtuigen met water-bombardementen. De gebruikte middelen zijn indrukwekkend: negen Canadair (speciale brandblusvliegtuigen voor grote branden), 2 Dashs, 4 Trackers en 2 Bells (MS ik heb geen verstand van vliegtuigen, die heb ik dus maar niet allemaal vertaald, misschien dat mijn neefje Daan mij kan helpen?). Naast de negen troepen van de brandweer uit het hele departement, zijn gekomen de politie, gemeentelijke commissies van bosbranden en gemeentelijke ambtenaren. Op het hoogtepunt heeft de ramp een tiental hectare bos verwoest.
Brandweerlieden de hele nacht ter plaatse
Spontaan, maar ook met de hulp van de politie, zijn enkele bange bewoners geëvacueerd uit hun huizen die zijn getroffen door de rook. Anderen bewoners zijn op hun hoede. Brandweerlieden hebben kort na 21 uur de brand geblust. Acht groepen bleven aanwezig tot één uur in de ochtend, drie hebben er de hele nacht doorgebracht. Het lopende onderzoek heeft de bron van de brand nog niet bepaald, puntje puntje puntje. (MS van de laatste zin kan ik echt geen soep koken. Als iemand suggesties heeft? Het gaat om”L’enquête en cours n’a pas permis de déterminer le foyer de l’incendie, bien que dans le village, l’arrière de la voie ferrée ait été évoqué.”
Bras
Vanochtend ben ik om half 8 opgestaan om om half 9 onder aan de berg in Bras, een buurdorpje te staan. Omdat het overdag nu meestal 30 graden is, is het rond het middaguur echt te warm om te gaan wandelen. Wel even wennen hoor, de wekker in Barjols, dat is nog niet heel vaak voorgekomen. Het had wel resultaat, wat was de temperatuur lekker toen ik startte zeg! Een trip van 8 km, rood, tot 570 meter hoogte. Wel heb ik ’s ochtends even de website van het Prefectuur van de VAR gecheckt. Deze website geeft voor de hele streek aan waar het veilig is om te wandelen en waar niet. Ze hebben 4 categorieën: geel-oranje-rood-zwart. Gelukkig bij mij in de buurt nog alles geel, dus veilig. Al blijft het altijd goed opletten. Ik kijk altijd goed om mij heen of ik niets verdachts zie of ruik. Op de foto uitzicht op de Petit Bessillon, die we afgelopen zondag hebben ‘bedwongen’.
Links zie je de top van de berg, gemarkeerd met een grote pilaar. Heerlijke plek om even uit te rusten (na mijn 10 andere rustpunten onderweg naar boven…ik lijk wel een bejaarde). Rechts een plaatje van het wandelpad. Wandelpad zul je zeggen? Ja, het was een beetje een doolhof, maar toch was het pad wel goed te vinden. Wel veel stevige struiken met stekels en doornen, bij heel smalle paadjes. Mijn benen waren daar minder blij mee. Au. Ik heb een mooi lijnenspel op mijn benen. Hopelijk brengt wat calendulazalf verlichting.
Afgelopen zondag hadden we het nog over wat makkelijker is met wandelen: klimmen of dalen. Onze constatering was dat stijgen zwaarder maar makkelijker is dan dalen (lichter maar moeilijker). Elke keer raakten we in de war van moeilijk en zwaar en wat was het nou? Nou: het klimmen is (lichamelijk) zwaarder) maar (geestelijk) makkelijker en dalen andersom.
Vanmiddag weer eens boodschappen gedaan om wat voorbereidingen te treffen voor de komst van Inge en Paola, mijn vriendinnetjes uit Leiden. Het wordt een vegetarisch weekje! Nu heb ik daar helemaal geen problemen mee, dus ik kan weer volop experimenteren. Wacht de blog maar af…. Van pap en mam had ik ook nog een kaartje toegestuurd gekregen met een recept “tian de legumes vegetarienne”. Die komt volgende week dus mooi van pas!
Verder ben ik lekker aan het lezen in het boek “De Goudmijn”, dat is een roman over een LEAN transformatie van een bedrijf. Vorig jaar heb ik een cursus LEAN bouwen gedaan, en dit boek kwam uit de literatuurlijst. Erg leuk om te lezen. Het blijft me boeien, dat LEAN!