Spectacle à Barjols

Regelmatig vliegen in Barjols (en in de hele streek trouwens) inspectievliegtuigen van de brandweer rond, om te kijken of er ergens brandhaarden zijn ontstaan. Eind van de middag begon ik hier steeds meer vliegtuigen te horen, en ook de brandweer was al een paar keer uitgerukt. Omdat ik een verlate siesta aan het houden was, ging ik maar eens kijken wat er aan de hand was. Il y a du feu! In Barjols notabene! Vanaf mijn terras had ik ‘prachtig’ uitzicht, al weet ik niet of je dat nu zo kan noemen. Het lijkt wel oorlog, zoveel vliegtuigen en helikopters in de lucht.Rond 6 uur zag ik deze grote rookpluimen vanaf het balkon. Eerst kwamen er een soort inspectievliegtuigen, toen de blushelikopters, daarna nog een groter inspectievliegtuig (een soort awac, maar dan zonder schotel) en later 7 blusvliegtuigen die in colonne vlogen. Dwars over het terras. En wilde ik nou net gaan douchen… tja, dat moet maar wat later. Wel bijzonder dat al die vliegtuigen in een soort slagorde achter elkaar en onder en boven elkaar vlogen. Het zag er er mooi en gecoördineerd uit. Ze hebben waarschijnlijk veel geleerd van de vele bosbranden begin jaren 2000, waardoor nu dingen voortvarender worden aangepakt, al weet ik niet wat er in de fik staat. Het lijkt aan de rand van het dorp. Misschien morgen op het nieuws.

Ik heb natuurlijk veel foto’s gemaakt, toen ik me bedacht dat ik ook wel een filmpje kon maken. Nou, dat moet je dus niet met je telefoon rechtop doen… slim van me. Gelukkig ook nog een paar horizontaal gemaakt, eens kijken of ik die ook op de blog kan plaatsen. Oh, dat is snel gevonden, nee, die zijn allemaal te groot. Helaas voor jullie dus.

Nog triest dierennieuws: de zwaluwen waren ook wat in rep en roer, door de brand dacht ik. Maar nee, op een gegeven moment zag ik tussen alle zwaluwen een roofvogel, een buizerd ofzo, met iets in zijn bek. Een klein zwaluwtje? Ik denk het, want de zwaluwen vielen de roofvogel en masse aan. Wel stoer van die kleine vogeltjes om zo’n grote aan te pakken. Ik weet niet of ze gewonnen hebben, op een gegeven moment waren ze uit beeld. Tja, het dierenrijk is wreed.

Ondertussen hierdoor ook mijn iMac weer wat beter leren kennen en alle filmpjes die ik inmiddels heb, en ook van anderen heb gekregen, bekeken. Wat erg grappig is, je kan daar de filmpjes op eigen snelheid bekijken, dus heel langzaam of heel snel. Onze bergbeklimactie lijkt daardoor een stuk vlotter te zijn gegaan dan in werkelijkheid. Moet je je voorstellen: Yvonne en ik in een soort slapstick versie, of als Charlie Chaplin in snelwandelmodus, de berg af. Hilarisch. Ik lag helemaal dubbel.

Inmiddels zie ik geen rookpluimen meer bij de brand, de vliegtuigen zijn nog niet verdwenen. Ze zullen geen risico willen nemen. Een mooi maar triest schouwspel.