Wát een week! De ene dag een prachtige ochtend waarbij de wolken nog in het dal hangen en wij daarboven van de zonsopkomst genoten (zie foto bovenaan). Een andere dag wat met Fransen regelen met cheques (ja, die gebruiken ze hier nog veelvuldig), een dagje naar Nîmes en het besluit om het bod op de bankierswoning in Saint- Hippolyte-du-Fort te accepteren!!! Onze Hippodrôme gaat uitkomen! Die term heeft Bart bedacht en vonden we erg grappig. Onze ‘droom’ in Saint ‘Hippo’ geeft een mooie Frans-Nederlandse woordspeling tot onze Hippodrôme 🙂 (Voor degenen die niet weten wat dat is in het Frans: een paardenrenbaan… haha, daar hebben wij natuurlijk helemaal niets mee…).
Allereerst even over Nîmes. We gingen er woensdag heen, omdat ik onverwacht dat met mijn werk zo kon plannen. Het was wel een bewolkte dag, mag ook wel een keer. Nîmes ligt net als Montpellier ongeveer 50 km af van de plek waar we nu zitten, dus goed bereikbaar. Allereerst gingen we naar de Romeinse Arena, een indrukwekkend amfitheater wat er al zo ongelofelijk lang staat…(gebouwd tussen 50 en 100 n.Chr.)! Het is 133 x 101 meter groot,
en de arena is 69 x 38 meter. De arena bood plaats aan 24.000 toeschouwers! Het is wel jammer dat ze nu heel veel stellages en metalen zitbanken over de stenen banken hebben geplaatst, waardoor je het idee hebt dat alles in de steigers staat. Het zal wel ter bescherming van het oude steen zijn. Wel is het mooi dat de arena nog steeds wordt gebruikt, al las ik dat bijvoorbeeld Metallica en Rammstein er hebben opgetreden (en het staat nog steeds!) haha.
De binnenstad van Nîmes heeft een beetje dezelfde sfeer als Montpellier. Overal leuke smalle winkelstraatjes zonder autoverkeer en genoeg leuke pleintjes ter afwisseling. De Romeinse oudheden in Nîmes geven het toch ook weer een iets andere sfeer.
Maison Carrée staat er zeer goed opgepoetst bij. Het is een van de best bewaarde Romeinse tempels van het voormalige Romeinse rijk en een fraai staaltje architectuur. Gebouwd van 10 v.Chr tot 3 n.Chr., ongelofelijk. Veel onderdelen lijken wel kantwerk, zo ontzettend fijn gemaakt. En nog even een lesje architectuur: herkennen jullie de Korintische kapitelen, de Ionische fries en de architraaf? PS: foto’s hierboven en -onder geleend van Wikipedia.
Tegenover het Maison Carrée staat het Carré d’Art, het moderne museum van architect Norman Foster, zie hierboven. Dat museum was in aanbouw toen ik er in 91 of 92 was samen met mijn ouders
en volgens mij was Alberte daar ook bij (toch?).
Tot slot zijn we die dag nog naar de Jardins de la Fontaine geweest, een enorm stadspark gebouwd rond oude bronnen van Nîmes.
Het is een van de eerste stadsparken van Europa! Je kan er heerlijk wandelen (en ook veel klimmen, want het is gebouwd op de Cavalierberg) en chillen.. er is veel begroeiing van pijnbomen, kastanjes en ceders waardoor je er heerlijk in de schaduw op het gras kan liggen. Bovenaan het park staat de Tour Magne, ook weer zo’n Romeins overblijfsel wat het enige overgebleven deel is van de Romeinse verdedigingswal rond de stad Nîmes.
En dan het huis, onze Hippodrôme. We blijven het nog wat lastig vinden er over te delen, want wij hebben onze handtekening gezet voor het bedrag, maar de eigenaresse nog niet. Maar… we zullen wel een tipje van de sluier gaan oplichten. Het is dus een ruime ‘stads-woning’ (al is het in een dorp) met een terras op de begane grond en tuin op de 1e verdieping.
Het ligt in een smal straatje, maar als je eenmaal binnen bent, dan valt je mond open. Wat een ruimte en wat een prachtige oude details. Het huis is nagenoeg helemaal in originele staat (het is ook altijd van één familie geweest).
En het staat vól, vól met meubels. Jullie gaan ons vast voor gek verklaren, want we nemen nagenoeg alle meubels over. Daar zal ongetwijfeld het een en ander van weg gaan. We nemen een wijze les van onze conseiller (adviseur) aan, dat als je zo’n groot huis zonder meubels koopt, dat je dan enorm schrikt van de kaalheid en de grootheid van het huis. Dus we gaan er maar een sport van maken om kamer voor kamer door te gaan en op te knappen. Veel keuzes maken wat houden en wat niet. En het grappige is: we kijken daar enorm naar uit! Misschien ga ik nog wel een extra hobby krijgen: oude meubels restaureren en opknappen (Elian, kan ik les van je krijgen?). Impressie met de paar foto’s van de makelaar:
Misschien gaan wij ook wel gebruik maken van de Vide Greniers (ofwel de franse rommelmarkten om van je spullen af te komen).
De eerste paar hebben we al bezocht. In Frankrijk is het ook heel gebruikelijk om naar de Emmaus stichting te gaan, of die langs te laten komen om meubels op te komen halen. De Emmaus is de kringloopwinkel van Frankrijk en iedere grote plaats heeft er een.
Het mooie van Frankrijk is dat (in ieder geval lijkt dat) er veel minder wordt weggegooid en veel meer wordt hergebruikt, mooi!
En wanneer gaat dit allemaal nu gebeuren? Wisten we het maar.
In Frankrijk gaat alles veel langzamer maar ook grondiger. We hopen voor het einde van ons vertrek (eind april) bij de notaris te hebben gezeten voor de Compromis de Vente (voorlopige koopovereen-komst), dan moet de hypotheek geregeld worden, de notaris moet allerlei onderzoeken doen en pas daarna kan een afspraak voor de overdracht worden gemaakt. Daar zit meestal 3-4 maanden tussen. Dus… even geduld aub… 🙂 En als we dan de sleutel hebben, dan zullen we aan ons tien-jaren-project gaan starten, oh la la.