Episode 0: koop lokaal
We proberen zoveel mogelijk de lokale economie hier te steunen, door zoveel als mogelijk hier te kopen. Echter… het is wel een dorp, dus niet alles wat we zoeken is in de buurt te krijgen. Dus dan doen we toch af en toe een internetbestelling. Nou, dat is een bezigheid op zich… poeh! Soms loopt het helemaal perfect: keurig bericht op welke dag het wordt geleverd en je wordt gebeld vijf minuten voordat de koerier er is. Maar dat werkt niet altijd zo…. dus ik lucht even mijn hart hieronder.
Episode 1: geduld
Soms…. krijg je een punthoofd en ben je compleet in verwarring. Zo was ik ook deze week… Ik had een aantal grote speciekuipen besteld, om onze planten in de cour in een hele grote bak met aarde te kunnen zetten, in de hoop dat ze het dan door de jaren heen redden. We wilden eerst ingraven als een border, maar Bart stuitte op beton onder de tegels… dat gaat dus niet lukken: bakken worden de oplossing.
De kuipen zouden tussen 22-28 maart worden afgeleverd. Na mijn bestelling volgde volledige radiostilte…. Soms word je gek gespamd met mails als “bestelling verwerkt; betaling ontvangen; bestelling ingepakt; bestelling verzonden enzovoort”, deze keer dus niets. Afgelopen weekend maar eens gekeken in de bestelstatus, en daar zag ik zowaar activiteit: het bleek uit Duitsland te komen en het was zaterdag met DHL ergens in Frankrijk gearriveerd. Dat zou dus wel begin deze week op transport naar St Hippo gaan, zo nam ik aan. Geduld is een schone zaak.
Episode 2: deceptie
Maandag keek ik weer bij de bestelstatus “Malheureusement (helaas…), de bestelling is geannuleerd en u krijgt binnenkort uw geld terug”. Hum? Waarom dan? Geen idee. Ik werd er helemaal sacherijnig van, dus gingen we maar even lekker wandelen. Tijdens die wandeling schoten mijn gedachten alle kanten op, waar kan ik die bakken nu dan gaan kopen… hoe nu verder?
Episode 3: de verrassing
Toen we terug kwamen van die wandeling, brak mijn klomp. Een briefje onder de deur door dat La Poste was langs geweest om een pakje af te leveren… Hûh? Die kuipen zouden met DHL geleverd worden, dus La Poste verraste mij ook. QR code van het briefje gescand en aangegeven dat ik het wel ga ophalen bij een afhaalpunt. Ik had het sorteercentrum net buiten het dorp uitgekozen, want bij het postkantoor in het dorp zou het hele kantoortje bezet zijn met het pakket. Dat kon vanaf 15 uur de volgende dag.
Episode 4: openingstijden
Dus ik wilde dinsdag om 15:30 uur (werk was klaar) daar naartoe gaan. Voor de zekerheid zocht ik even het adres op, want het is op de Tapis Vert, ons industrieterrein vlak buiten het dorp. Staat daar ‘gesloten na 15:00 uur’. Wederom dûh…., ik kon het na 15 uur ophalen, nee dus. Nu dus maar woensdagochtend vroeg naar het afhaalpunt en vol verrassing kijken wat daar nou voor pakje (of enorm pakket) ligt. Zijn het onze kuipen (die door DHL geleverd zouden worden) of is het toch wat anders? Vol verwachting klopt mijn hart….
Episode 5: alles komt goed
Inmiddels was het woensdagochtend. Het pakketcentrum zou 08:45 open gaan, dus ik dacht dit nog wel even voor werk te regelen. Kon de meneer mijn pakje niet vinden, maar hij zocht bij de kleine pakjes zag ik. Dus ik zei “je crois c’est un gros colis” (ik denk dat het een groot pakket is) en toen vond hij het wel. Hij kwam wat weifelend terug en vroeg of ik een grote auto had, want ja, het was een ‘gros’ pakket. Ik mocht met onze camionette het terrein oprijden en een vriendelijke collega zette het grote pak in de bus.
Dus: de les in Frankrijk is: geduld is een schone zaak, neem niet alle berichtgeving té letterlijk en zo goed als alles komt goed! En ik mag met mijn Nederlandse punctualiteit iets vaker tot tien tellen voordat ik actie ga ondernemen. Rustig afwachten is het devies
Episode 6: geld retour of niet?
Waar ik nog wel benieuwd naar ben is hoe het met die melding van de annulering van de bestelling gaat en of we nog ons geld terug gaan krijgen (terwijl het dus wel geleverd is…). Dat zou helemaal een mop zijn. Maar eerlijk is eerlijk, we hebben de bestelling geleverd gekregen dus een betaling is wel zo fair.
We kunnen in ieder geval aan de slag op de cour! Even voor het idee: we gaan rondom de kuipen nog allerlei stenen uit de buurt neerleggen, zodat het een soort ‘rots-border’ wordt en je de kuipen zo min mogelijk ziet. Door die kuipen hopen we dat de planten (kamperfoelie, passiebloem, laurier tin) genoeg ruimte voor de wortels krijgen om in deze warme streek goed te blijven groeien.
