Vorig weekend zat Bart naar het weerbericht te kijken en vertelde dat er in de Provence sneeuw (= neige) werd verwacht en dat hij dacht dat wij daar wel een staartje van mee zouden krijgen. Ik dacht dat dat wel mee zou vallen, misschien dat het maandag koud zou zijn of zo, maar dat we in een compleet witte wereld wakker zouden worden, nee dat had ik niet verwacht, haha! Het is hier vijf jaar geleden dat het voor het laatst gesneeuwd heeft. Ik ben ’s ochtends een lekkere wandeling gaan maken door de sneeuw en hoorde veel kinderen buiten spelen en lachen. Veel pret voor iedereen. Wel van korte duur, want ’s middags was alles weggesmolten en alweer twaalf graden.
Coupure d’eau
Nadat we waren ‘bijgekomen’ van de sneeuw kregen we woensdag eind van de middag de volgende verrassing: geen water (= coupure d’eau)! We merkten het rond vijf uur na werk dat er geen druk meer op de waterleidingen zat. Wat doe je dan in Frankrijk? Even op straat kijken of er nog meer mensen geen water hebben. Niemand te zien…. We zijn voor de zekerheid nog naar de supermarkt gegaan om wat flessen water in te slaan. Daar zagen we toch wel al meerdere mensen met twee sixpack flessen water naar buiten komen. We waren dus niet de enigen. We appten met alle bekenden in het dorp, op één na had niemand water.
Iedereen kan zeggen wat ze willen van de Fransen, hier is het best goed geregeld. Rond 19 uur kwam er een bericht van de Mairie (gemeentehuis) dat zij met Veolia (waterleverancier) op zoek waren naar het probleem. Dat bericht wordt dan op Facebook geplaatst, wonderbaarlijk genoeg. ’s Avonds laat leken ze gevonden te hebben waar het probleem was, dat was bij de waterpomp voor St Hippo in Cros, vlak bij het huis van Sophie en Jacob. De Mairie meldde weer keurig dat het nog wel even zou gaan duren, zeker tot in de morgen. Donderdagochtend hadden ze zelfs een uitgifteplek voor water gemaakt, waar alle bewoners water konden komen halen. Wij vonden dat echt keurig geregeld, toch? Rond 13 uur op donderdag was het water er weer, dus bijna twintig uur geen water. Hélène zei: “je beseft nu weer dat water echt essentieel is in het dagelijks leven, zelfs als je wijn en bier kunt drinken…”. Ja, zo is het wel!
Ondertussen komt de lente ook op gang en bloeit er van alles om ons heen. Helaas worden ook hier bomen gekapt: naast de Vidourle zijn er vier hele grote platanen weggehaald. Erg jammer, maar aan de stam te zien waren ze behoorlijk rot/leeg van binnen. Gelukkig hebben ze er één laten staan bij het bankje waar altijd een paar oudjes met elkaar zitten te praten.
Jardin ecologique
Vrijdag gingen we op pad naar de Pépinières Quissac. Een pépinière is een kwekerij, en Quissac is een dorpje hier vijftien km vandaan. Valérie had die kwekerij als tip gegeven, omdat ze daar alles ecologisch kweken: jardin ecologique. Dus ik toetste het adres in op de navigatie, was het dertig km verderop in Souvignargues… dus helemaal niet in Quissac. Toch maar even gecheckt of het de goede was… en ja, het was echt de juiste. Wat bleek achteraf: de eigenaar heet Quissac van zijn achternaam, haha, wat een mop.
In ieder geval was het een prachtige rit, zoals alle ritjes hier in de omgeving prachtig zijn en de kwekerij was enorm! We hebben heerlijk rondgesnuffeld en zijn met redelijk wat planten naar huis gegaan: een rozemarijn, marjolaine (die kon ik niet laten staan…. haha), een kamperfolie, een passiebloem, een cypres van wel dertig cm hoog (die kan dus nog even groeien en was de enige die betaalbaar was) en nog een aantal vetplanten met de mooiste vormen en kleuren. En dat alles met kleine prijzen, viel reuze mee!
Caméra de vitesse
Op de terugweg kwamen we nog een uitgebrande verkeerscamera tegen, dat was ook degene die Bart een keer geflitst had. Er waren dus meer mensen die van die flitser baalden. Hij staat ook op een heel lullige plek. Toen Bart geflitst was, kwamen we vanaf de andere kant aanrijden, en dan rijd je net wat naar beneden heuvel af. Tja, dan kom je wel eens net boven de 80 uit… helaas pindakaas!
Jardinage
Door de aanschaf van de planten zijn we zaterdag lekker in de tuin bezig geweest (= jardinage). Heerlijk weer daarvoor! Bart heeft een struik gesnoeid die ín een muur aan het groeien was. De rozemarijn en de marjolein zijn geplant en een aanzet is gemaakt om de kamperfoelie te planten. Die wilden we graag in de cour hebben (onze binnenplaats op de begane grond), want die is helemaal bestraat. Iets te ‘stenig’ dus. Bart haalde een paar van de terracotta stenen eruit en stuitte op een plak cement waarin de stenen gelegd waren. Die laag was er nog wel uit te halen. Daaronder zat helaas maar circa tien cm grond, want daaronder zat een betonnen ondervloer. Daar hadden we niet op gerekend… we hoopten links en rechts van onze fontein een mooie border in de grond te kunnen maken. Wederom helaas pindakaas… nu maar kijken of we het in flinke plantenbakken kunnen planten, zodat we toch meer groen in de cour kunnen krijgen. We hebben al een aantal bakken besteld, die hebben alleen een levertijd van een paar weken… even geduld aub… Ik heb 10.000 paarden-bloemen uit het gras gestoken en geprobeerd ze zoveel mogelijk met penwortel en al eruit te trekken. Pfff lekker klusje, ik kan nu niet meer overeind komen, haha.
Ook de wanden van de kluskamer hebben we afgemaakt, de laatste dingen afgekrabd. We kunnen bezig blijven, nu is het mooi geweest.
Concours
We hebben jullie hulp nodig: in de kluskamer vonden we achter de kledingkast nog een kleine kluis. De vorige bewoners hebben blijkbaar geprobeerd deze kluis te verwijderen, wat niet is gelukt. Heel fraai ziet het er nu ook niet uit met al die zaagsnedes, echter gewoon erover heen behangen is ook zo wat…. Dus wij dachten: wat als we er nou een kitscherige schilderijlijst omheen plakken en er een ‘schilderijtje’ van maken… zou dat wat zijn? Hierboven zie je in ‘detail’ hoe het er nu uit ziet: dat gelige is afgekrabde structuurverf, die witte streep is een elektriciteitskabelgoot met daarnaast een deur.
Heeft iemand van onze trouwe en creatieve lezers een goed idee wat we hiermee zouden kunnen doen? Hierbij schrijven wij een prijsvraag / concours uit. De afmetingen van het snijvlak is ongeveer 23 cm hoog en 32 cm breed. Het beste idee gaan we uitvoeren en wordt natuurlijk beloond met een heerlijke overnachting en diner bij ons in St Hippo! Kom maar op met die ideeën, je mag het naar Bart of mij mailen of appen. We zijn benieuwd!
Oh, en met alle bijzondere en leuke dingen van afgelopen week, vergeet ik bijna het allerbelangrijkste te melden: maandag kregen
we bericht dat de kopers van ons huis in Leiden de hypotheek
rond hebben, dus de verkoop is definitief! We kunnen nu echt de verhuizing gaan plannen. De overdracht is pas op 15 augustus, dus we hebben nog wel even de tijd. We hebben maandagavond maar een glaasje bubbels gedronken op dit heugelijke feit!
Vrijdagmiddag ontmoette ik nog een ontzettend aardige en vriendelijke Française. Ik kwam thuis met de boodschappen en zij stond bij ons raam naar binnen te kijken. Dus ik zei gedag en ze vroeg of ik hier woonde en raakten aan de praat. Ze had in St Hippo gewoond. Een kennis van haar was ziek en daarom was ze hier. Ze kwam voor het huis van die kennis zorgen en ging even rondlopen in haar oude dorpje. Ze vond het geweldig dat wij als Nederlanders hier waren komen wonen in dit prachtige huis. Ik nodigde haar uit om even binnen te kijken en dat vond ze fantastisch. Natuurlijk wisselden we onze namen uit, maar ik zei mijn achternaam niet en daar vroeg ze naar. Ik zei dat mijn achternaam heel Nederlands is, en sprak het op de Duitse manier uit (als Schönewagen, dat lijkt nog het beste hier over te komen). Zegt Pascale (zo heet zij): “ah Belle Voiture, magnifique”, zo grappig. Bleek dat ze een tijdje in Duitsland te hebben gewoond. We hebben wel een half uur met elkaar gesproken, zo leuk die onverwachte contacten!
rechts onze brocante aanwinsten.
Zondag bijtijds op pad naar de brocante in buurdorp Sauve, waar we zowaar wat leuke dingen op de kop tikten: een mooie groene emaillen waterkan voor in de serre, een bijzettafeltje met marmeren blad en een koperen plantenbak. Helemaal leuk. ’s Middags kwamen Kristi en John nog even op bezoek, en hebben gezellig zitten bijkletsen in de serre. Eigenlijk hebben we nu voor het eerst onze serre gebruikt, met wat bij elkaar geraapt meubilair zat het daar toch heel erg aangenaam met het zonnetje erbij en tuindeuren open. Lekker hoor!