Een week om gauw te vergeten. Een week die voor mij in het teken stond van steeds terugkerend verdriet over het overlijden van Sanne. Bij alles wat ik deed, dacht ik: maar in Brabant zijn ze een uitvaart aan het voorbereiden voor een prachtige jonge meid, en dan schoot ik weer vol. Pfff zo heftig als je dat als ouders, familie en vrienden moet meemaken. Vrijdag was de uitvaart, mooi, prachtig en zo verdrietig tegelijkertijd. Ondertussen bracht Annemiek (ook toevallig uit Brabant) nog verdrietig nieuws. Bah, een week om gauw te vergeten.
“De kolibrie symboliseert de vreugde van het leven en de lichtheid van het zijn.
Het vogeltje vliegt van bloem naar bloem en is altijd actief opzoek naar de zoetste nectar. Het leert ons de schoonheid in elke dag te zoeken, te genieten in het hier en nu en op zoek te gaan naar dat wat jou blij en gelukkig maakt.”
Dechetterie en pallets
Het leven hier gaat wel door. Maandag zijn we voor het eerst naar de dechetterie geweest (de milieustraat), om behoorlijk wat snoeiafval weg te brengen. Heel goed geregeld hier. Daarna even naar de bouwmarkt om wat spullen te halen, en vragen of we wat pallets konden krijgen. We moesten even geduld hebben, Bart vroeg het aan een medewerker op een vorkheftruck, hij dacht even na, scheurde weg met zijn vorkheftruck (zonder iets te zeggen)… en kwam na een paar minuten met vier pallets terug. De communicatie is soms een beetje beperkt, het lukt uiteindelijk allemaal wel!
Thuis hebben we de pallets helemaal schoongemaakt voor gebruik. Naar boven sjouwen en onderstel voor bed van gemaakt. Met de pallets hebben we het logeerbed hopelijk net iets prettiger gemaakt, dus Reijer en Mireille… zo gaat jullie plekkie eruit zien, een beetje studentikoos… maar wel iets beter dan alleen matras op de grond:
Volière
Dinsdag heeft Bart de vogelkooi helemaal schoon gemaakt. Gelukkig lag er geen vogelpoep meer in, maar ook daar weer lagen stof.
Nu zien we weer dat het gaas van messing is en niet van stof-grijs. Dus de vogeltjes, die nu nog liefdevol worden gemaakt in het hoge noorden in NL, kunnen te zijner tijd hun intrede doen in deze prachtige en schone kooien in de serre/orangerie!
Bonne cuisine
Eind van de middag heb ik een omgekeerde kweeperentaart gemaakt van de kweeperen die ik het weekend had gepocheerd. Zalig was de taart. Een aanrader om een keer te maken. Had ik het recept al gedeeld? Van Yvette van Boven, je kent haar misschien wel van de TV: www.vpro.nl/. Elian had nog meer kweepeerrecepten gevonden op kweepeer.nl Mocht je inspiratie zoeken, dan kan dat daar!
Valérie en Walter zijn er een stuk van komen eten, leuk om hen weer even te zien. Meteen alle verhalen over hun huis op Pantelleria gehoord, leuk leuk. En Walter had het huis nog niet gezien, dus meteen even de grand tour gegeven.
Jardinage
In de tuin plukken we nog steeds dagelijks een paar frambozen, heerlijk! De olijven aan de olijfboom worden inmiddels zwart. We hebben ook gehoord dat dat niet betekend dat we ze kunnen eten. Zelf olijven inmaken schijnt heel heel heeeeeel veel werk te zijn. Persen tot olijfolie is een betere optie, maar dan moeten ze geplukt worden voordat ze zwart worden. We zien volgen jaar wel! Bart heeft deze week al twee keer het gras gemaaid. Ook hier is het nog lekker weer en het gras groeit als een raket. We (lees Bart..) willen het nu even goed bijhouden, om te voorkomen dat alle kruiden en onkruid de overhand krijgt en dat het gras weer wat voller wordt.
Travail en cours
Ondertussen wordt er ook nog wat gewerkt in huis. Bart is in het ‘atelier’ zoals ze het hier noemen (meer de ‘garage’) bezig geweest om deuren waar flink wat houtworm in zat weg te halen. In het atelier zat achterin nog een aparte ruimte met deuren, die heel vochtig is. Ze hadden plastic op de grond gelegd zodat het vocht helemaal niet weg kan (en dus de muren in trekt). Onder de verhuisdozen (op de foto) zat dus nog een wand met twee deuren, die helemaal vol zaten met gaatjes. Erop kloppen gaf veel stof (of tenminste, houtpulp door de houtwormen aangevreten). We hebben maar besloten dat helemaal weg te halen en ook naar de dechetterie te brengen.
Was geen redden meer aan. Bart heeft wel al het hang en sluitwerk eraf gehaald en schoongemaakt. Wie weet kunnen we dat nog een keer gebruiken.
In wat verloren uurtjes deze week ben ik bezig geweest met het afkrabben van behang in de kast in de entreehal (is zo door de week heen een heerlijk klusje om mee bezig te zijn als je verdrietig bent, muziekje erbij en krabben maar). Bart hielp vandaag ook een tijdje mee. We zijn nu bijna zover dat de binnenkant van de kast (op de planken na, maar daar gaan we er hoogstens één van gebruiken)
kaal is. Alleen de bovenkant nog (het makkelijkste voor het laatst…
oh nee, het moeilijkste). Daarna kunnen we met het anti-houtworm middeltje aan de slag. Vreselijk goor goedje, wat je met goeie beschermingsmiddelen aan moet brengen, en dan afsluiten (deuren dicht) om niet zelf ook bedwelmd te raken. We zijn wel benieuwd hoe dat gaat…!
Zondagochtend nog een lekkere lange wandeling gemaakt om de Cengle heen (een van de bergen rondom St Hippo). We wilden een bepaald rondje maken, maar op een gegeven moment werden we in het gehucht Valatougès erop gewezen dat de Chasse aan de gang was (de jacht). We zagen inderdaad de auto’s van jagers staan en het bord met de waarschuwing. We zijn een stukje doorgelopen, na een paar honderd meter zagen we een jager naast ons pad zitten met geweer in de aanslag en oorbescherming op. Hij richtte niet in onze richting, maar had ons ook helemaal niet in de gaten (door die oordoppen). Hmmm…. we zijn maar niet verder gelopen en omgekeerd. De wandeling terug was minstens zo mooi, je ziet altijd weer andere dingen als je een weg de andere kant op loopt.