De week van de herfstvakantie van de regio noord (in NL), stond in het teken van het eerste logerende bezoek in ons huis. Frans, de broer van Bart en Elian onze schoonzus kwamen op bezoek. De ouders van Elian hebben ook in Frankrijk een huis (waar wij ooit ook een keer op bezoek zijn geweest, niet ver van van Le Phaux) en ze hadden in hun herfstvakantie deze twee bezoekjes gecombineerd.
Woensdag arriveerden ze en (na de rondleiding) maar meteen lekker wat eten in onze gezellige keuken. Die tafel daar wordt wel een soort stamtafel, dat is nu al gebleken. Ze namen heerlijke druifjes mee en ook flink wat kweeperen (‘coing’ op zijn frans), dat nodigde uit tot experimenteren!
Verdrietig nieuws
Ondertussen had ik diezelfde woensdag ook heel naar nieuws gekregen. Nederland was in de ban van de vermiste gehandicapte Hebe en haar begeleidster Sanne. Woensdag bereikte mij het bericht dat Sanne de dochter is van Fiona. Fiona is een ontzettend leuke, lieve meid die ik twaalf jaar bij een NLP cursus in Veldhoven heb ontmoet. Met haar heb ik veel contact gehad, zij heeft ook de foto’s voor mijn website gemaakt. Ik ben regelmatig bij ze thuis geweest
en heb haar man Jan Jaap en dochter Sanne ook een aantal keer ontmoet. Het nieuws ‘an sich’ is al vreselijk als er mensen vermist zijn, maar als je dan hoort dat het een bekende is, dan komt het wel heel dichtbij en slaat in als een bom. Diezelfde avond bleek dat haar auto gevonden was, en dat ze het beiden niet hebben overleefd.
Wat een afschuwelijk drama voor die twee families en nabestaanden.
Ik schoot er regelmatig vol van en heb maar een kaarsje gebrand.
Poêle à granulés
Donderdag was voor ons een gewone dag met werk, waardoor Elian en Frans in de buurt hebben gewandeld over de Voie Verte, helaas met paraplu, want het weer was nogal druilerig. Gelukkig was het Zijdemuseum nog open, die ze ’s middags konden bezoeken. Eind van de middag hadden we nog een afspraak gepland met iemand van Maison Eco Distribution voor een kachel in onze eetkamer.
De grosse Bertha’s branden, maar een beetje bijverwarmen zal geen overbodige luxe zijn in dit huis. Emanuel kwam keurig alles bekijken en legde uit wat de mogelijkheden waren. We kwamen uit bij een zelfde soort pelletkachel die in Maison du Pont Vieux staat. Ik zei dat tegen Bart, zo van ‘goh, die is volgens mij hetzelfde als bij Walter en Valérie’. Daarop reageerde Emanuel weer met zoiets van “hé, die ken ik, zij is toch de yoga lerares?”. Precies, Walter had hen ons ook aanbevolen, want ze hadden bij hen perfecte service geleverd.
Het bedrijf zit ook in St Hippo, we vinden het fijn om met lokale mensen samen te werken. We moeten wel nog even geduld hebben, ze hopen eind januari te kunnen leveren.
Duizenden
Donderdagavond leerden Frans en Elian ons het kaartspel ‘duizenden’. Een kaartspel waarbij je in een paar rondes moet proberen als eerste duizend punten te halen. Als je goeie kaarten hebt, kan je veel punten scoren (bv 300 of zo), maar als er iemand uit is en je hebt nog veel kaarten in je hand, dan moet je die punten weer aftrekken. Je kan dus ook negatieve punten hebben. Dat was een gezellig avondje, waarbij we ook nog flink wat Grand Manier soldaat hebben gemaakt.
Wil je zelf leren “duizenden” – zie hier de (officiële?) spelregels!
Montpellier
Vrijdag zijn we met zijn vieren naar Montpellier gegaan. Frans en Elian kenden de stad helemaal niet, dus we hebben een lekkere rond-wandeling gedaan. Leuk om daar weer terug te zijn. We zijn natuurlijk naar het Place du Peyroux geweest, naar het Place de Comedie met de Trois Graces, we hebben Polygone (het grote winkelcentum) en Antigone (sociaal woningbouwproject van Ricardo Bofill) laten zien, en zijn nog even door het oude middeleeuwse gedeelte van de stad gelopen. Door roze oktober (de maand tegen borstkanker) hingen er weer vele roze paraplu’s in de winkelstraten, een fraai gezicht.
We hadden best mazzel met het weer, want ook vrijdag was er regen voorspeld, Gelukkig konden we zonder jas en paraplu rondlopen, want het was 24 graden en de zon ging zelfs even schijnen tijdens onze lunch op het terras, heerlijk! En nee, selfies maken is niet mijn ding… maar ja het is wel gelukt om ons alle vier erop te krijgen. Mijn armen zijn gewoon te kort ;-). De herfstige paddenstoelen + kastanje risotto was ‘delicieux’
’s Avonds werd er natuurlijk ‘revanche’ genomen met het Duizenden, leuk hoor! En met iets minder drank op, enigszins bijtijds naar bed want morgen/zaterdag al weer vertrek naar Nederland voor Frans en Elian. Na een lekker ontbijtje en een gevulde thermoskan met koffie konden ze vertrekken. We ontdekten dat we nog geen gastenboek hebben… dus ik bedacht om maar van al onze gasten foto’s te gaan maken op de trap, om zo een foto-gastenboek te gaan maken (zie foto bovenaan). Sfeervol plaatje hoor 😉
Na hun vertrek hebben Bart en ik weer onze schoonmaakkleren aangetrokken en zijn de rest van de entreehalvloer gaan schrobben, dat was weer een fijn klusje met liters modderwater. Echt een heel fijn gevoel om dat gedaan te hebben, daardoor wordt het huis steeds meer van ons. We hebben de smaak met onze Duplex (de vloerboen-machine) te pakken, want we hebben maar meteen het tweede deel van de keuken, de bijkeuken en de badkamer gedaan.
De kweeperen lagen ook nog te wachten, dus daar ben ik in de middag nog mee aan de slag gegaan. Elian had een paar leuke tips voor recepten, fijn! Ik heb de peren gestoofd in een kruidige siroop van water met salie, kardemom, vanille, citroen en agavesiroop (was eigenlijk honing), naar een recept van Yvette van Boven. Ik dacht eigenlijk dat je alleen maar gelei ervan kon maken, maar eigenlijk
zijn het gewoon een soort stoofperen. Met deze gestoofde peertjes
(die nu al heel lekker zijn), ga ik nog een omgekeerde perentaart maken (ook recept van Yvette, zie link). Dat komt goed uit voor volgende week, want dan komen Kristi en John uit Ganges waarschijnlijk even op de koffie, heb ik meteen wat lekkers.
En Kristi weet dan meteen waarom ik agavesiroop heb gebruikt voor de peertjes en geen honing.
Zondag gaan we waarschijnlijk eens kijken of we de grote kast in de entreehal kunnen verplaatsen. Misschien ook nog even naar Le Vigan, waar dit weekend het feest van de appels en zoete uien is.
Dat laten we even van het weer afhangen, want er is wederom regen voorspeld. We zien wel!
